Najwyższa partia Sudetów to Karkonosze – jedyne pasmo którego wierchy przekraczają 1400 metrów n.p.m. Karkonosze ciągną się od Przełęczy Lubawskiej do Szklarskiej – to z grubsza 36 kilometrów, szerokość to 8 – 20 kilometrów, z kolei obszar ok 650 kilometrów kwadratowych. Na nieszczęście do Polski przynależy tylko niecałe 30 procent – inaczej mniej więcej 185 kilometrów kwadratowych. Szczęśliwie, dzięki porozumieniu z Schengen, można spokojnie zwiedzać też rozleglejszą, należącą do Czechów część tych gór, mimo to należy pamiętać, iż wierzchołkami Karkonoszy przebiega granica pomiędzy Polską a Czechami – żeby ją naruszyć wystarczy mieć ze sobą ważny dowód osobisty albo paszport. Karpacz i Szklarska Poręba to dwie miejscowości, z jakich najwygodniej odwiedzać Karkonosze.

Karkonosze są zbudowane głównie z granitu, który występuje tu w paru wariantach. Procesy erozyjne kształtują charakterystyczne pęknięcia – ostre i strome, uformowały się też w tej okolicy specyficzne dla tego masywu – skałki – malownicze, niezakryte glebą ani roślinnością formacje skalne. Stanowią one ponad sto pięćdziesiąt grup, poniektóre całkiem duże – np Pielgrzymy, inne mniejsze, mają one notorycznie nazwy związane z ich kształtem – Trzy Świnki, Owcze Skały, Ptasie Gniazda, Końskie Łby, Paciorki, Bażynowe Skały.

Najbardziej rozpoznawalnym szczytem jest na pewno Śnieżka (1602 metrów n.p.m.) – najwyższy wierzchołek całych Sudetów przewyższający okolicę o 200 metrów zapewnia urocze krajobrazy – to co zobaczymy zależy wyłącznie od warunków widzialności. Dominuje w tym miejscu wyjątkowo surowy, alpejski klimat – średnia temperatura w całym roku oscyluje wokół zera, tymczasem pokrywa śnieżna potrafi leżeć od października do maja, śnieg pada także latem. Na Śnieżce stoi obserwatorium meto IMGiW, nieprzerwanie prowadzi się obserwacje od 1880 roku. W dole, u podnóża Śnieżki położony jest Karpacz – najważniejsza miejscowość turystyczna w okolicy.

Kolejnym bardzo rozpoznawalnym szczytem jest Szrenica (1362 m n.p.m.) – „winna” temu jest Szklarska Poręba, wyjątkowo chętnie odwiedzana przez turystów – z miasta łatwo zauważyć charakterystyczny szczyt Szrenicy. Z tej miejscowości biegną turystyczne szlaki na Halę Szrenicką oraz Szrenicę, można też dotrzeć w te punkty wyciągiem. W obu tych miejscach funkcjonują schroniska turystyczne. Inne wysokie grzbiety – przewyższające Szrenicę, pomimo tego nieznane tak powszechnie jak Szrenica oraz Śnieżka to Wielki Szyszak (1509 metrów n.p.m.) – drugi biorąc pod uwagę wysokość szczyt polskich Karkonoszy – Łabski Szczyt (1472 metrów n.p.m.) czy Smogornia (1489 metrów n.p.m.).

Karkonosze to też wodospady – 2 najbardziej znane – oba w pobliżu miejscowości turystycznej Szklarska Poręba – to Kamieńczyka i Szklarki. Kaskada Szklarki, o wysokości 13 metrów, leży tuż przy trasie numer 3 łączącej Szklarską Porębę z Jelenią Górą – to obligatoryjny cel wycieczek i miejsce w którym wczasowicze chętnie robią sobie zdjęcia. Wodospad Kamieńczyka to najwyższy (27 metrów) wodospad Sudetów – do niego trudniej się dostać – niemniej jednak nie jest to wycieczka przekraczająca możliwości większości urlopowiczów – docierają tam nawet dzieci.

Karkonosze dysponują dziesiątkami kilometrów szlaków różniących się zarówno pod względem stopnia trudności jak i długości. Łączą się one z pobliskimi miejscowościami takimi jak: Szklarska Poręba, Jagniątków, Zachełmie, Przesieka, Kowary lub Karpacz. Dysponują one rozmaitą bazę gastronomiczną oraz noclegową (pełna oferta pokoi gościnnych w karkonoskich miejscowościach tutaj –> www.karkonosze.pl/noclegi/pokoje-goscinne).

Idąc w góry powinno się mieć na uwadze, iż gwałtowne zmiany pogody to tu norma. Wyczuwalna jest również spadek temperatury wraz z wysokością, a na grzbietach cyklicznie występują zamglenia, chmury i wieją mocne wiatry. Karkonosze są śliczne przez cały rok, najwygodniejszym jednakże okresem do wypraw po nich są sierpień, wrzesień i październik.

Więcej o Karkonoszach na portalu turystycznym: www.karkonosze.pl